Preafericitul Părinte Gheorghe, Arhiepiscop de Noua Justiniana și al Întregului Cipru, va fi în aceste zile oaspetele Bisericii Ortodoxe Române cu prilejul sărbătorii Sfântului Cuvios Dimitrie cel Nou, Ocrotitorul Bucureştilor. La invitaţia Preafericitului Părinte Patriarh Daniel, pentru a spori bucuria credincioşilor români, Arhiepiscopul Ciprului va aduce spre închinare racla cu o parte din moaştele Sfântului şi Dreptului Lazăr, care se păstrează în biserica-necropolă din Larnaca.
Preafericirea Voastră, Sfântul Cuvios Dimitrie cel Nou, Ocrotitorul Bucureştilor, vă cheamă în capitala României pentru a aduce binecuvântarea lui Dumnezeu prin cinstitele moaşte ale Sfântului şi Dreptului Lazăr. Ce înseamnă pentru poporul binecredincios din Insula Cipru prezenţa moaștelor prietenului Mântuitorului din Betania, cel pe care l-a înviat după patru zile?
Moaștele sfinților noștri sunt un izvor de sfințire pentru cei credincioși. Dumnezeiescul har care a locuit în sfinți cât timp ei se aflau în această viață continuă să rămână chiar și în moaștele lor izvorâtoare de har. De aceea și moaștele au bună mireasmă și sunt făcătoare de minuni. Sfântul Lazăr, cel de patru zile mort, pentru care Însuși Hristos a lăcrimat, are din belșug harul lui Dumnezeu în sfintele sale moaște. Iar Cipru, care deține al doilea mormânt al lui, după cel al Betaniei, se simte pentru aceasta deosebit de binecuvântat de Dumnezeu. Biserica sa măreață, care datează din epoca bizantină, mormântul și mai ales moaștele și racla Sfântului Lazăr au făcut orașul Larnaca renumit în întreaga lume.
Însă, nu am vrut să păstrăm acest tezaur cu îngâmfare doar pentru noi. Am venit să-l aducem la poporul frate român, ca să primească și el sfințire. Atunci când Evanghelia spune că cel care are două haine trebuie să-i dea și celui care nu are, nu înțelegem doar bunurile materiale. Înseamnă în principal bunurile duhovnicești. Și aceasta facem noi astăzi.
De curând aţi primit vizita unei delegații a Bisericii Ortodoxe Române care a adus în Mitropolia de Limassol racla cu moaştele Sfântului Sfinţit Mucenic Ciprian de la Biserica Zlătari din Bucureşti. Cât de importantă este pentru credincioșii de pretutindeni întâlnirea cu sfinții bineplăcuți lui Dumnezeu?
Reiterez faptul că și noi participăm la sfințirea ce vine de la moaștele sfinților voștri. Aducerea în Cipru a moaștelor Sfântului Ciprian dovedește în faptă unitatea întru credință a celor două popoare ale noastre. Același Duh Sfânt și același dumnezeiesc har care locuiește în moaștele Sfântului Ciprian sau ale Sfântului Dimitrie locuieşte și în moaștele Sfântului Lazăr. Prin închinarea în Cipru la moaștele sfântului vostru, primim totodată și mesaje de viață și pilde demne de urmat pentru poporul nostru. Și astfel simțim frățietatea dintre noi.
Dacă privim în istorie, România şi Cipru au două elemente identitare comune: creștinismul ortodox de origine apostolică şi situarea geografică la confluența a trei civilizații. Țările Române au fost locul de întâlnire a trei imperii (Otoman, Rus şi Habsburgic), în timp ce Insula Cipru este compasul dintre Europa, Asia şi Africa. În ce măsură credeți că a contat credința acestor două popoare mici pentru supraviețuirea lor în faţa unor adversari mult mai puternici?
Poziția geografică a Ciprului, aproape de Țara Sfântă, ne-a favorizat prin propovăduirea Evangheliei pe insula noastră foarte devreme. Încă din anul 45 d.Hr., Apostolii Barnaba, Pavel și Marcu ne-au vizitat, L-au propovăduit pe Hristos și ne-au izbăvit de idolatrie. Și România, aflându-se pe calea ce duce de la Răsărit la Apus, a primit devreme mesajul creștinismului. În același timp, însă, poziția geografică a țărilor noastre (Cipru, unde se întâlnesc trei continente – Europa, Asia și Africa, și România, unde s-au intersectat trei imperii, cel otoman, cel rus și cel austriac) ne-a provocat multe necazuri. Țările noastre au devenit mărul discordiei pentru multe popoare și noi, ciprioții și românii, am fost supuși dinastiilor străine.
Cu toate acestea, deoarece creștinismul s-a identificat cu popoarele noastre, Biserica a și putut să păstreze limba și identitatea națională a poporului. Fără credința noastră creștină, popoarele noastre nu ar fi putut să supraviețuiască. Ele ar fi dispărut și ar fi fost asimilate de cuceritori.
Cum putem valorifica această moștenire culturală şi istorică pentru a ne păstra identitatea în contextul provocărilor lumii de astăzi?
Pilda și viața înaintașilor noștri, precum și sistemul de valori pe care l-au dezvoltat, constituie moștenirea noastră istorică și spirituală. Această moștenire ne-a modelat inclusiv identitatea noastră. Popoarele noastre au cinstit libertatea ca fiind darul lui Dumnezeu și și-au jertfit viața de multe ori pentru aceasta. Norii de martiri ai credinței noastre și numeroșii noștri cuvioși arată, de asemenea, angajamentul poporului nostru față de idealurile religioase.
Civilizația contemporană îndreaptă omul spre desfătarea de bunurile materiale și cosmopolitism. Aceasta îl întoarce pe om în chip egoist spre sine însuși și îl face cetățean al lumii, iar nu al unei patrii concrete. Prin urmare, dacă dorim să ne păstrăm identitatea, ar trebui să ne întoarcem la tradiția noastră, la moștenirea noastră istorică și spirituală, la rădăcinile noastre. Dacă cultivăm și trăim valorile strămoșilor noștri, atunci ne vom păstra inclusiv identitatea proprie.
Interviu realizat cu sprijinul Sectorului relaţii bisericeşti, interreligioase şi comunităţi bisericeşti externe. Traducere din neogreacă de Nicușor Deciu.
Sursa: Ziarullumina.ro
******************************
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστιανιανής και πάσης Κύπρου κ. Γεώργιος θα είναι αυτές τις ημέρες φιλοξενούμενος της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με την ευκαιρία της εορτής του Οσίου Δημητρίου του Νέου, Προστάτη του Βουκουρεστίου. Κατόπιν πρόσκλησης του Μακαριώτατου Πατριάρχη Ρουμανίας κ. Δανιήλ, για να ενισχυθεί η χαρά των Ρουμάνων πιστών, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου θα φέρει για προσκύνηση τη λειψανοθήκη με κομμάτι από τα λείψανα του Αγίου και Δικαίου Λαζάρου, τα οποία φυλάσσονται στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα.
Μακαριώτατε, ο Άγιος Δημήτριος ο Νέος, Προστάτης του Βουκουρεστίου, σας καλεί στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας για να φέρετε την ευλογία του Θεού μέσω των τιμίων λειψάνων του Αγίου και Δικαίου Λαζάρου. Τι σημαίνει για τον ευσεβή λαό της Νήσου Κύπρου η παρουσία των λειψάνων του φίλου του Κυρίου, του τετραημέρου από τη Βηθανία;
Τα λείψανα των αγίων μας αποτελούν πηγή αγιασμού για τους πιστούς. Η θεία χάρη, η οποία κατοικούσε στους αγίους όσο βρίσκονταν σε αυτή τη ζωή, συνεχίζει να παραμένει ακόμη και στα χαριτόβρυτα λείψανά τους. Γι’ αυτό τα λείψανα αποπνέουν ευωδία και επιτελούν θαύματα. Ο Άγιος Λάζαρος, ο τετραήμερος, για τον οποίο δάκρυσε ο ίδιος ο Χριστός, φέρει πλούσια τη χάρη του Θεού στα άγια λείψανά του. Και η Κύπρος, που κατέχει τον δεύτερο τάφο του, μετά από αυτόν της Βηθανίας, αισθάνεται ιδιαίτερα ευλογημένη από τον Θεό γι’ αυτό. Ο μεγαλοπρεπής ναός του, που χρονολογείται από τη βυζαντινή εποχή, ο τάφος του και, κυρίως, τα λείψανα και η λειψανοθήκη του Αγίου Λαζάρου, έχουν κάνει την πόλη της Λάρνακας ξακουστή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όμως, δεν θελήσαμε να κρατήσουμε αυτόν τον θησαυρό με υπερηφάνεια μόνο για εμάς. Ήρθαμε να τον φέρουμε στον αδελφό λαό της Ρουμανίας, ώστε να λάβει κι αυτός αγιασμό. Όταν το Ευαγγέλιο λέει ότι όποιος έχει δύο χιτώνες πρέπει να δώσει και σε εκείνον που δεν έχει, δεν αναφερόμαστε μόνο στα υλικά αγαθά. Σημαίνει κυρίως τα πνευματικά αγαθά. Και αυτό κάνουμε σήμερα.
Πρόσφατα δεχθήκατε την επίσκεψη μιας αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ρουμανίας, η οποία έφερε στη Μητρόπολη Λεμεσού τη λειψανοθήκη με τα λείψανα του Αγίου Ιερομάρτυρος Κυπριανού από την Εκκλησία Ζλατάρι του Βουκουρεστίου. Πόσο σημαντική είναι για τους απανταχού πιστούς η συνάντηση με τους Αγίους, που είναι ευάρεστοι στον Θεό;
Επαναλαμβάνω το γεγονός ότι και εμείς συμμετέχουμε στον αγιασμό που προέρχεται από τα λείψανα των Aγίων σας. Η μεταφορά των λειψάνων του Αγίου Κυπριανού στην Κύπρο αποδεικνύει έμπρακτα την ενότητα της πίστεως των δύο λαών μας. Το ίδιο Άγιο Πνεύμα και η ίδια θεία χάρη που ενοικεί στα λείψανα του Αγίου Κυπριανού ή του Αγίου Δημητρίου, ενοικεί και στα λείψανα του Αγίου Λαζάρου. Με το να προσκυνούμε στην Κύπρο τα λείψανα του αγίου σας, λαμβάνουμε συγχρόνως και μηνύματα ζωής και παραδείγματα άξια προς μίμηση για τον λαό μας. Και έτσι αισθανόμαστε τη μεταξύ μας αδελφοσύνη.
Αν μελετήσουμε την ιστορία, η Ρουμανία και η Κύπρος έχουν δύο κοινά ταυτοτικά στοιχεία: την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη αποστολικής προέλευσης και τη γεωγραφική τοποθεσία στη συμβολή τριών πολιτισμών. Οι Ρουμανικές Χώρες υπήρξαν τόπος συνάντησης τριών αυτοκρατοριών (Οθωμανικής, Ρωσικής και των Αυστροουγγρικής), ενώ η Νήσος Κύπρος είναι η πυξίδα ανάμεσα στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι η πίστη αυτών των δύο μικρών λαών συνέβαλε στην επιβίωσή τους απέναντι σε πολύ ισχυρότερους αντιπάλους;
Η γεωγραφική θέση της Κύπρου, κοντά στους Αγίους Τόπους, μάς ευνόησε με το κήρυγμα του Ευαγγελίου στο νησί μας πολύ νωρίς. Ήδη από το έτος 45 μ.Χ., οι Απόστολοι Βαρνάβας, Παύλος και Μάρκος μάς επισκέφθηκαν, κήρυξαν τον Χριστό και μάς λύτρωσαν από την ειδωλολατρία. Και η Ρουμανία, ευρισκόμενη στον δρόμο που συνδέει την Ανατολή με τη Δύση, έλαβε νωρίς το μήνυμα του Χριστιανισμού. Την ίδια στιγμή, όμως, η γεωγραφική θέση των χωρών μας (η Κύπρος, όπου συναντώνται τρεις ήπειροι – η Ευρώπη, η Ασία και η Αφρική, και η Ρουμανία, όπου διασταυρώθηκαν τρεις αυτοκρατορίες, η Οθωμανική, η Ρωσική και η Αυστριακή) μάς προκάλεσε πολλά δεινά. Οι χώρες μας έγιναν το μήλον της έριδος για πολλούς λαούς και εμείς, οι Κύπριοι και οι Ρουμάνοι, βρεθήκαμε υποταγμένοι σε ξένες δυναστείες.
Παρ’ όλα αυτά, επειδή ο Χριστιανισμός ταυτίστηκε με τους λαούς μας, η Εκκλησία κατάφερε να διατηρήσει τη γλώσσα και την εθνική ταυτότητα του λαού. Χωρίς την χριστιανική μας πίστη, οι λαοί μας δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Θα είχαν εξαφανιστεί και θα είχαν αφομοιωθεί από τους κατακτητές.
Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά για να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας στο πλαίσιο των προκλήσεων του σημερινού κόσμου;
Το παράδειγμα και η ζωή των προγόνων μας, καθώς και το σύστημα αξιών που ανέπτυξαν, αποτελούν την ιστορική και πνευματική μας κληρονομιά. Αυτή η κληρονομιά διαμόρφωσε επίσης και την ταυτότητά μας. Οι λαοί μας εκτίμησαν την ελευθερία ως δώρο του Θεού και πολλές φορές θυσίασαν τη ζωή τους για αυτήν. Τα πλήθη των μαρτύρων της πίστης μας και οι πολυάριθμοι όσιοι δείχνουν επίσης τη δέσμευση του λαού μας στα θρησκευτικά ιδανικά.
Η σύγχρονη πολιτισμική πραγματικότητα στρέφει τον άνθρωπο προς την απόλαυση των υλικών αγαθών και τον κοσμοπολιτισμό. Αυτό τον οδηγεί σε μια εγωιστική στροφή προς τον εαυτό του και τον καθιστά πολίτη του κόσμου, και όχι μιας συγκεκριμένης πατρίδας. Ως εκ τούτου, αν επιθυμούμε να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας, θα πρέπει να επιστρέψουμε στην παράδοσή μας, στην ιστορική και πνευματική μας κληρονομιά, στις ρίζες μας. Εάν καλλιεργούμε και ζούμε τις αξίες των προγόνων μας, τότε θα διατηρήσουμε και την ίδια την ταυτότητά μας.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Τμήματος Διεκκλησιαστικών, Διαθρησκευτικών Σχέσεων και Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Κοινοτήτων του Πατριαρχείου Ρουμανίας
Μετάφραση από τα Ρουμανικά: Διάκονος π. Ανδρέας Ματέι